تاریخ ساعت seiko اصل و تاریخ انسان دست به دست هم می دهند. از زمان های بسیار قدیم، انسان ها نیاز اساسی به دانستن اینکه چه زمانی از روز بوده اند داشته اند.
این نیاز، نبوغ ابتدایی‌ترین پیشینیان ما را تشدید کرد. و برای این منظور، ساعت به عنوان ابزار ایده آل برای اندازه گیری زمان اختراع شد. تاریخچه ساعت و تکامل آن از اولین ساعت‌های آفتابی تا مدرن‌ترین و پیشرفته‌ترین ساعت‌های هوشمند را در بر می‌گیرد، بشر در طول قرن‌ها از نوآوری در این زمینه دست برنداشته است.
از یونانی “Oorologion”، مفهوم “ساعت” و “لگو” = “من ساعت ها را می شمارم”.
ساعت ابزاری است که قادر به اندازه گیری، حفظ و نشان دادن زمان در واحدهای معمولی (ساعت، دقیقه یا ثانیه) است. اساساً به شما امکان می دهد زمان فعلی را بدانید اگرچه می تواند عملکردهای دیگری نیز داشته باشد.
منشأ ساعت به قدری قدیمی است که تاریخ آن در طلوع تمدن گم شده است: ابلیسک های مصریان، منهیرها و کرونلچ های ما ساعت های آفتابی و رصدخانه های نجومی بودند. ساعت آفتابی اولین ساعتی بود که بشر شناخته بود.
ساعت‌های آفتابی متشکل از میله‌ای تعبیه‌شده در انتهای یک حفاری نیم‌کره‌ای، به نظر اختراعات کلدانی‌ها هستند و قبلاً در یونان بسیار محبوب شده‌اند و بعداً شکل‌های مختلفی به خود گرفتند.
تا قرن 18، این نوع ساعت همچنان مورد استفاده قرار می گرفت، زیرا ساعت آفتابی هنوز برای بررسی و تنظیم ساعت های مکانیکی بسیار مفید بود.
نوع دیگر ساعت آفتابی اسطرلاب بود که قدمت اختراع آن به 150 سال قبل از میلاد برمی گردد.
توسط هیپارخوس یونانی و تکامل بعدی او باعث پیدایش اکتانت و در قرن هجدهم به سکستانتی شد که امروزه هنوز در ناوبری استفاده می شود. اما خورشید هنگام شب، اگر ابری شود، معایبی دارد.
ستاره شناسان قرون وسطی از نوعی اسطرلاب استفاده می کردند که شبانه نامیده می شد، اما در هوای سرپوشیده این مشکل همچنان ادامه داشت.
این نوع ساعت ها در واقع از طریق سایه میله کار می کردند و نیازی به کالیبراسیون نداشتند.
ساعت شنی به مدت یک ساعت کالیبره می شد و اغلب برای تعویض گارد استفاده می شد.
آنها فقط برای اندازه گیری فضاهای زمان استفاده می شدند. منشأ آن مشخص نیست، اگرچه اشاراتی به این ساعت ها در قرن چهاردهم وجود دارد. عملکرد آن ساده بود و از دو ظرف شیشه ای استفاده می کرد که هنگام چرخاندن فقط به نیروی گرانش نیاز داشت.
