بیشتر مطالعات بر روی فواید لیکوپن بر روی لیپیدهای سرم تمرکز داشتند، اما هیچ مطالعه‌ای به‌طور خاص برای ارزیابی نقش سس گوجه‌فرنگی از گوجه‌فرنگی‌های رسیده روی بیماران مبتلا به هیپرکلسترولمی پلی‌ژنیک طراحی نشده است.
هدف از این مطالعه مقایسه اثر کاهش‌دهنده چربی یک سس گوجه فرنگی تند با یک ماده غذایی کاربردی شناخته شده با اثر کاهش‌دهنده چربی، یعنی ماست غنی‌شده با استرول بود.
در این مطالعه متقاطع، ما جمعیتی متشکل از 108 بیمار سرپایی مبتلا به هیپرکلسترولمی پلی ژنیک هر دو جنس را ارزیابی کردیم.
که به سس گوجه فرنگی (یعنی OsteoCol) 150 میلی لیتر در روز یا ماست غنی شده با استرول (حاوی استرول 1.6 گرم در روز) اختصاص داده شدند. مرگ) درمان، به مدت 6 هفته.
محتوای کاروتنوئیدها 3.5 میلی گرم در هر گرم محصول بود. لیپیدها و کراتینین و ترانس آمینازهای سرم را در ویزیت پایه و پیگیری اندازه گیری کردیم.
در مجموع 91 نفر پروتکل را تکمیل کردند. تفاوت معنی‌داری در تغییر کلسترول LDL بین شرکت‌کنندگانی که ماست، سس گوجه‌فرنگی (چسبندگی زیاد) و سس گوجه‌فرنگی (چسبندگی کم) مصرف می‌کردند مشاهده شد.
ما کاهش بیشتر LDL کلسترول را در شرکت کنندگان با کلسترول پایه LDL بیش از 152 میلی گرم در دسی لیتر (15٪ برای ماست غنی شده با استرول و 12٪ برای سس گوجه فرنگی با چسبندگی بالا) مشاهده کردیم.
یک سس کاربردی جدید گوجه فرنگی از گوجه فرنگی های رسیده از انگور به طور مطلوبی با یک ماست تجاری غنی شده با استرول از نظر تغییر مطلق LDL-کلسترول مقایسه می شود.
مصرف سس گوجه فرنگی با محتوای کاروتنوئید بالا ممکن است از درمان بیماران مبتلا به هیپرکلسترولمی رایج حمایت کند. پژوهش حاضر محدودیت های مختلفی دارد.
وجود سایر اجزای رژیم غذایی که ممکن است بر نتایج تأثیر داشته باشد را نمی توان رد کرد. البته این نتایج را نمی توان به سایر جمعیت ها تعمیم داد. علاوه بر این، میزان چسبندگی پایینی در گروه سس گوجه فرنگی وجود داشت.
علاوه بر این، ما اطلاعات کاروتنوئیدهای سرم را گزارش نکردیم.
